Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypiętySwój róg bawoli, długi, cętkowany, krętyJak wąż boa, oburącz do ust go przycisnął,Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysnął,Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzuchaI do płuc wysłał z niego cały zapas ducha,I zagrał: róg jak wicher wirowatym dechem,Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem....Znajoma pielęgniarka zawiadamia, co następuje:Fakt nr 1:W naszym mieście,... more